Open en gesloten vragen

Een belangrijk onderdeel van het maken van de beste online enquêtes, is het effectief gebruiken van open en gesloten vragen.

Voordat we bespreken hoe u deze vragen kunt gebruiken, kijken we eerst naar de definities:

Een gesloten vraag heeft vooraf bepaalde antwoordkeuzes waaruit de respondent kan kiezen. Bij een open vraag wordt de respondent gevraagd om in eigen woorden feedback te geven.

Laten we direct dieper ingaan op de aard van beide vraagtypen, hun sterke en hun zwakke punten, en wanneer u ze het beste kunt gebruiken.

Er zijn allerlei gesloten vragen, zoals meerkeuzevragen, vervolgkeuzevragen, selectievakjes en rangschikkingsvragen. Bij al deze vraagtypen kunnen respondenten geen onverwachte antwoorden geven, maar kiezen ze uit een lijst met vooraf geselecteerde opties. Het is alsof u een bord met spaghetti of hamburgers krijgt, in plaats van dat u wordt gevraagd: 'Wat wilt u eten?'

Gesloten vragen zijn makkelijker te beantwoorden dan open vragen, omdat bij gesloten vragen alle mogelijke antwoorden al op een rijtje staan. De respondent hoeft zelf dus niet meer na te denken over een antwoord.

Als u een publiek enquêteert dat mogelijk niet zo enthousiast is over het onderwerp in kwestie, kunt u het beste gesloten vragen gebruiken. Zo maakt u het invullen van de enquête eenvoudiger en krijgt u tegelijkertijd een hoger voltooiingspercentage.

Als u statistisch significante statistieken nodig hebt, kunt u het beste gesloten vragen gebruiken. Als u in het bovenstaande voorbeeld een gesloten vraag gebruikt, krijgt u statistieken zoals: 70% van de respondenten wil vanavond spaghetti eten en 30% eet liever stamppot.

Gesloten vragen leiden per definitie tot conclusies, omdat ze zijn ontworpen om gegevens op te leveren die kwantificeerbaar zijn. Doordat deze vragen eenvoudig te coderen zijn, zijn ze vooral nuttig wanneer u wilt aantonen dat de resultaten van een enquête statistisch significant zijn. Daarnaast kunnen onderzoekers de respondenten in groepen categoriseren op basis van de antwoorden die ze op de gesloten vragen hebben gegeven.

Met andere woorden, u kunt er demografische onderzoeken mee doen. Waarom is dit waardevol?

Stelt u zich eens voor dat de manager van een kledingwinkel ervan overtuigd is dat bepaalde mensen de winkel eerder zullen bezoeken dan andere. Om te bepalen welke segmentgroepen de meest waarschijnlijke klanten van de winkel zijn, kan de manager een enquête ontwerpen voor iedereen die de winkel heeft bezocht. Deze enquête kan gesloten vragen bevatten over geslacht, leeftijd, werkstatus en eventuele andere demografische informatie. Hierna kan er een aantal vragen volgen over hoe vaak respondenten de winkel bezoeken en over het bedrag dat ze jaarlijks in de winkel uitgeven. Door alleen gesloten vragen te gebruiken, kan de winkelmanager de reacties eenvoudig kwantificeren en een profiel vaststellen van een doorsnee klant. Zo kan de manager vaststellen dat vrouwelijke studenten van 18 tot 25 jaar het vaakst terugkomen. Aan de hand van deze informatie kan de manager vervolgens een actieplan opstellen om deze groep beter van dienst te zijn of om juist een andere demografische doelgroep aan te trekken.

Het belangrijkste nadeel van gesloten vragen is dat een onderzoeker al een duidelijk inzicht moet hebben in het onderwerp van de vragen en in hoe het probleem kan worden onderzocht voordat deze vragen worden opgesteld. Anders bevatten gesloten vragen mogelijk niet voldoende opties waaruit respondenten kunnen kiezen, sluiten de vragen niet aan op het doel van het onderzoek en ontvangt u uiteindelijk beperkte of foutieve informatie.

Stel dat u vraagt: "Gaat u met de auto, de bus of lopend naar uw werk?". In dat geval hebt u onbedoeld carpoolen, fietsen, de trein, de step of een andere vervoersvorm waar u niet eens aan gedacht hebt, buiten beschouwing gelaten. Het is in dat geval beter om een open vraag te stellen zoals: "Hoe gaat u naar uw werk?" Op deze manier ontvangt u alle soorten antwoorden voordat u respondenten dwingt te kiezen uit een lijst met verschillende opties.

Open vragen zijn verkennend van aard en leveren onderzoekers veel gegevens van hoge kwaliteit op. In essentie bieden deze vragen onderzoekers de mogelijkheid om inzicht te krijgen in alle meningen over een onderwerp waarmee ze niet bekend zijn. Omdat dit type vragen kwalitatief van aard is, ontbreekt de statistische significantie die nodig is voor overtuigend onderzoek.

Aangezien open vragen om kritisch denken en ongecensureerde meningen van respondenten vragen, zijn ze ideaal voor het verzamelen van informatie van specialisten over gebieden waarin de onderzoeker minder thuis is. Als de onderzoeker bijvoorbeeld meer wil weten over de geschiedenis van het oude China (iets waarmee de onderzoeker niet erg bekend is), zou de onderzoeker een enquête kunnen maken voor een selecte groep historici die zich richten op het oude China. De enquête kan in dat geval allerlei brede, open vragen bevatten die zijn ontworpen om grote hoeveelheden inhoud te verkrijgen en die deze experts de vrijheid bieden om hun kennis te laten zien.

Open vragen kunnen nuttig zijn voor enquêtes die zich richten op een kleine groep mensen, omdat er geen noodzaak is voor complexe statistische analyse en omdat de kwalitatieve aard van de vragen leidt tot een waardevolle inbreng van de afzonderlijke respondenten. De regel is hier dat de groep klein genoeg moet zijn om de onderzoeker in staat te stellen om alle unieke antwoorden te lezen en om stil te staan bij de geboden informatie. Voorbeeld: Een leidinggevende wil prestatiefeedback verkrijgen van een team van zes werknemers. De leidinggevende heeft meer baat bij vragen die respondenten in staat stellen om vrijelijk te antwoorden dan bij gesloten vragen waarbij ze hun antwoorden moeten beperken.

Zoals al aan bod kwam in het onderdeel over gesloten vragen, vereist overtuigend onderzoek gewoonlijk dat er eerst een voorafgaand onderzoek wordt gedaan om vervolgens de geschikte onderzoeksobjecten, enquêtestructuren en -vragen te ontwerpen. Open vragen kunnen voor de onderzoeker een verscheidenheid aan meningen en gedragingen onder de populatie aan het licht brengen waarvan de onderzoeker niet wist dat deze bestaan. Het is daarom ongelooflijk nuttig om open vragen te gebruiken voor het verkrijgen van informatie voor verder kwantitatief onderzoek.

Het is meestal een goed idee om bij elk onderzoek, ongeacht de omvang ervan, aan het einde een open vraag op te nemen. Dit is vooral belangrijk bij een enquête met gesloten vragen over houdingen, meningen of gedrag. Als respondenten worden gedwongen om gesloten vragen te beantwoorden, moeten ze zich steeds aanpassen aan de opties van de onderzoeker. Mogelijk blijven ze dan zitten met extra informatie of opmerkingen die ze met u hadden willen delen. Als respondenten een uitlaatklep of een commentaarvak wordt geboden, toont u ze het respect dat ze verdienen voor het invullen van uw enquête.

Open vragen hebben ook enkele nadelen. Hoewel de antwoorden van respondenten bijna altijd waardevollere informatie bevatten, kan het soms enorm veel inspanning kosten om alles te verwerken. Dit is de reden waarom open vragen het beste werken in onderzoeken met kleine populaties. Als uw enquêtepopulatie echter slechts een klein deel betreft van de populatie die u onderzoekt, bent u mogelijk nog op zoek naar gegevens die voor de gehele populatie statistisch significant zijn. Helaas kunnen open vragen niet op deze manier worden gebruikt, aangezien elke respondent moet worden gezien als een unieke mening.

Wilt u zien hoe open en gesloten vragen worden gebruikt in enquêtes? Bekijk de enquêtesjablonen van onze enquêtemethodologen. De sjablonen gaan in op allerlei zaken, uiteenlopend van klantfeedback tot het testen van de merkboodschap.